Kendinizi içinden çıkılmaz bir bilmeceyi çözerken bulacaksınız!…
Genç bir oyuncu kadın,sorunlu bir kriminolog psikolog,katilin peşinde bir dedektif.Amaçları kurbanlarını kadınlardan seçen bir seri katili yakalamak.Devlet tiyatrolarının 2010-2011 sezonunda İzmir’de Türkiye prömiyerini yapan yeni oyunlarından biri Ölüm Öpücüğü. Simon Williams’ın yazdığı oyunu Şükran Yücel dilimize çevirmiş ve Tayfun Erarslan sahneye koymuş.
Kendisi de yıllardır tiyatroda ve sinemada oyunculuk yapan yazar bu deneyimlerinden de faydalanıp hem karmaşık olmayan hem de çözmek için seyirciyi uğraştıran bir metin oluşturmuş.Tür itibariyle çok fazla örneği olmayan,var olanların da genellikle tiyatro sahnesinde başarısızlığa uğradığı gerilim türü oyunlar içinde bir başarı örneği Ölüm Öpücüğü.Sinemayla kıyaslandığında imkanları çok kısıtlı olan tiyatro için gerilim tarzında bir oyun yazarken yazar bunu göz ardı etmemiş,mekanların çeşitliliği yerine olayı son ana kadar gizemini koruyacak şekilde kurgulayıp karakterlerin kişilik analizleri ve psikolojik değerlendirmeler üzerinde durmuş.Metni çok iyi analiz ederek yapılmış bir çeviri ve metne hakim bir yönetmen elinde başarılı bir çalışma ortaya çıkmış.
Dekor tasarımını yapan Savaş Çevirel sahneyi metal jaluzi ile kapatıp seyirciye oyuncuları parmaklıkların arasından gözetliyormuş izlenimi yaratarak bizi de Brocklebank karakteri gibi salonun içinden sahneye taşıdı.Oyunun başındaki konuşmalar,Brocklebank’in onlarla konuşmaya başlaması, karakterlerin birbirlerine anlattıkları.Ortada bir gariplik olduğu sezilmesine rağmen oyunun broşürlerinde de konuya dair en ufak bir ipucu bulamamış olan seyirciyi daha dikkatli olması konusunda uyarıyor.Oyunun başından sonuna kadar hep bir şeyler eksik bırakılmış,ortaya çeşitli yemler atılmış ve yazar-oyuncu-yönetmen işbirliği sayesinde çeşitli tuzaklarla bezenmiş.İlk perdenin ikinci sahnesinde gerilim tırmanıp sona gelindi denildiği anda ara veriliyor ve ikinci perde başladığında oyun bambaşka bir noktadan devam ediyor.
Oyunculuk kadar yönetmenlik konusunda da usta denilebilecek Tayfun Erarslan metnin kilit noktalarını kavrayıp ritmin ayarıyla sürekli oynayarak gerilimi tırmandırmış.Seyirciyi son ana kadar hem olayı hem de karakterlerdeki küçük değişiklikleri takip etmek zorunda bırakmış.Son yıllarda çeşitlenen çağdaş sahneleme yöntemlerinden faydalanarak tiyatroyu canlı bir hale getirip seyirciyi oyunun içine dahil etmeyi başarmış.Sahnede oyuncuların kullandığı kameradan ekrana yansıyan görüntüler kimilerinin hala büyük bir bağlılık gösterdiği seyirciye sırt dönülmez kuralını yıktığı gibi zaman zaman karakterlerin gözlerine ya da dudaklarına odaklanarak vurguyu da arttırdı.Aynı zamanda bir karakterin ardına saklanıp ekrana görüntüsü yansıyan seyirciye de karakterle birlikte ifade veriyor duygusu yaşattı.Sahneleme yönteminde göze batan tek şey Borcklebank karakterinin oyunun başında salondan sahneye dahil olmasının aynı şekilde oyunun başka yerlerinde Zoe Lang ve Bernard karakterine de tekrar ettirilerek sıradanlaştırılması.
Sahne üzerinde uyumlu ve bütünlüğü bozmayan bir ekip var.Oyun içinde oyunlar sahneleyen,hem kendi korkularını yaşayıp hem de canlandırdığı kadının duygularını yansıtan Zoe Lang karakterine hayat veren Hande Kılıç’ın performansı takdire layık iken tek sorun dedektife 1985 doğumlu olduğunu söylemesi.Metinde yapılacak küçük bir değişiklik bu yapaylık durumunu ortadan kaldırabilirdi.Sesini ve beden bilini büyük bir uyum içinde kullanıp hiçbir açık vermeden John Smith karakterini canlandıran Özkan Gezgin gerilimin artmasını sağlayan etkenlerden biriydi.Zoe Lang ile karşılıklı sahnelerinde seyirciye gerçeklik duygusunu aktararak endişeli dakikalar yaşattı.
Zekice kurgulanmış bir metnin aynı kıvraklıkla sahneye taşınması sonucunda ortaya gerilim dozu yüksek ama seyri keyifli bir oyun çıkmış.Oyuna dahil olup sürekli sorular sorarak ve elindekileri birleştirerek sona ulaşmayı gerektiren bir oyun Ölüm Öpücüğü.
Mehmet Bozkır / [email protected]
Anahtar Kelimeler: ölüm öpücügü, izmirdt, izmir devlet tiyatrosu
0 Yorum