MAKALELER

Yolculuk - Bursa Devlet Tiyatrosu

2012.02.15 00:00
| | |
5739

Bursa Devlet Tiyatrosu, Sam Bobrick (1932)’in “Yolcular-Passengers” başlıklı komedi/dramını Ekin Tuncay Turan’ın çevirisi ve Fikret Urucu’nun rejisiyle oynamakta

Bursa Devlet Tiyatrosu’nda Bir Amerikan Yavanlığı: Yolculuk 

Bursa Devlet Tiyatrosu, Sam Bobrick (1932)’in “Yolcular-Passengers” başlıklı komedi/dramını Ekin Tuncay Turan’ın çevirisi ve Fikret Urucu’nun rejisiyle oynamakta. Urucu, aslı 8 epizottan oluşan özgün metinden 5 epizotu seçmiş ve sahneye koymuş. 

Dekor Tasarımını yapan Murat Gülmez sahneye bir podyum oturtmuş, podyumun da üzerine oyun alanı yerleştirmiş, böylece nedense ilk sıralardan oyunun rahatça izlenmesini bilerek ve isteyerek engellemiş. Gülmez’in dekoru, üzülerek söylemeliyim bence metne ve oyuna zerre kadar katkı sağlamıyor. Bu arada, Candan Günay’ın kostümlerine iyi diyeceğim, ama ona da 3. Tabloda Fred’in peruğu ne öyle diye sormadan edemeyeceğim. Hele bıyığı! Bir de, 5. Tabloda Jane’ın çorabı siyah olmalı, öyle değil mi ama? Işık Tasarımını kotaran Rahmi Özan ise, hiç de etkili olabilecek görüntüler üretmemiş. Oyuna yorum, dekora derinlik, oyunculara üçboyutluluk sağlayan bir çalışma değil Özan’ın ışık tasarımı. 

Oyun, Amerika’nın orta-batısında küçük bir otobüs istasyonunda geçen kısa tablolardan ibaret. Hayal kırıklığına uğramış Jane ve Walter; otobüs soymaya kalkışan Frank ve eşi Clara; başarılı işadamı Fred ve yirmi beş yıldır görmediği üniversiteden arkadaşı olup, şimdilerde sokaklarda çöp kutusu karıştıran pasaklı Bayan Maureen ve sirkte telden düşerek ölen kocasının küllerini bekleyen Bayan Evans ve Bay Wade… Düğünden kaçan gelin June ile Bobby. 

Kamil Korunan, Cem Arabacıoğlu, Rüyam Dirin ve Cansu Yılmaz oyunda 16 karaktere can veren oyuncular. Eser Amerikalı bir yazarın olunca, espriler de “Amerikanvari” yazılmışsa ya da bize öyle geliyorsa, yani konu bizden olmuyorsa Dirin’e, Korunan’a, Arabacıoğlu’na, Yılmaz’a yapacak ne kalır ki? Kamil Korunan can verdiği her karakteri köpürtür; Cem Arabacıoğlu Frank olarak Clara ile olan tabloda bir avaza bağırır; Rüyam Dirin, hele hele Cansu Yılmaz canla başla, tiyatro aşkıyla oyuna asılır, ama işte hepi topu bu “mertebe”de kalakalır. Walter da, telefon kulübesinde telefon ankesörünü yerinden çekip çıkarttığında, ne sökülen ankesörün arkasından, ne de ankesörün takılı olduğu yerden bir tel bile sarkmazsa, özet olarak anlaşılacak olan odur ki, Fikret Urucu inandırıcılığı sağlayamamıştır.

Merakım şu: Bu oyunu Bursa Devlet Tiyatrosu repertuarına acaba kim almıştır? 

Anahtar Kelimeler: yolculuk, bursa devlet tiyatrosu



0 Yorum
Hmm! Bu içeriğe henüz yorum yapılmadı, sen yazmak ister misin?
Bekle! Yorum yazmak için üye olmalısın Üye isen burayı tıkla. Üye olmak için de burayı tıkla.
Diğer Yazıları





E-Bülten Üyeliği Görüş Bildir