Sonbaharda giden KIRLANGIÇlar geliyor..

Ömür boyu bir şarkıyla sonsuza dek birleşmek, o şarkıyı yaşamak mümkün mü ? 

Ya kendini bir başkasının acısıyla tanımak ...acı acı ile yarışır mı sahiden ? 

Ya bir anne oğlu için yabancıysa...fotoğraftaki gülümsemeler yalanları gizleyebilir mi ? Gizlerse ne kadar veya nereye kadar ? 

Bazen doğru zaman hiç gelmeyebilir...

O akşam, Danny annesine eşcinsel olduğunu itiraf ettiğinde, Amelia'nın cevabı " Kivi bitti, portakal istiyorsan git mutfaktan al, " olmuştu.

Amelia yüzleşmekten korktuğu gerçeği hep geçiştirmiş, yok saymış, susmuştu.

" Acıma o kadar gömüldüm ki, sizin acınızı unuttum." 

Sıradışı bir LGBTQ hikayesi işte böyle devam ediyordu.

" Siz gerçek bir anne olsaydınız Danny ölmeyecekti..."

Guillem Clua'nın yazdığı, Gözde Kıtgız'ın dilimize çevirdiği, Birkan Uz'un yönettiği " Kırlangıç "( La Golondrina ) sezonun, hiç kuşkusuz en önemli, en iddialı, en güzel, en cesur oyunlarından biri.Hatta, oyunculuğu, rejisi ve her detayıyla son derece özenli ' çok çok iyi ' bir oyun.( Yoksa fevkaladenin fevkinin de fevkinde mi, desem ?) 

Özellikle belirtmeliyim ki, Makbule Mercan imzalı sahne ve Emir Tatlı'nın gerçekleştirdiği ışık tasarımı esere çok şey katmakta.Selen Öztürk'ün müziği de.

" Bizi insan yapan nedir? Derinden yaralanmış bir anne olan Amelia için, bizi insan yapan, başkalarının acısını kendi acınız gibi hissetme kapasitemizdir," diyor Guillem Clua : "  Ayrım gözetmeyen bir saldırı gerçekleştiğinde, hepimiz aynı yol ayrımıyla uğraşmak zorunda kalan kurbanlarız: nefret ya da aşk. Dünyamız, gitmeye karar verdiğimiz yöne bağlıdır aslında."

Amelia rolünde Selen Öztürk ve Ramon da Uğur Kanbay virtuoso performance sergiliyorlar.Hele o mektup okuma sahnesi her iki oyuncu için de başlı başına bir zirve...hem de erişilmesi en zor olanlardan.Ve yine her iki oyuncu eşine az rastlanır bir uyum içinde, bir an bile düşmeyen bir tempoyla izleyiciyinin ilgisini hep taze, canlı tutuyorlar.

" Sonbaharda giden kırlangıçlar geliyor...kanatlarında saklı bir şarkının ezgisi.." 

" Eylül ", " Anne Yoksa Evde Kimse Yoktur "un ardından Uğur Kanbay " Kırlangıç " ta da üstün oyunculuğuyla yine " en iyi " lerle dolu, tekrara düşmeyen, görkemli olduğu kadar, dengeli bir yorumla izleyici karşısına çıkmış.Ve 2019 yılında aldığı tüm ödüllerin nasıl doğru, yerinde kararlar olduğunu bir kez daha kanıtlamış.Yeteneğini böylesine samimi ve doğal biçimde sahneye taşıyan Uğur Kanbay yine müthiş, yine çok başarılı, yine rolüyle buluşmuş.Bunlar, artık biliyoruz, onun tartışılmaz özelliği.

Özetle, " Kırlangıç " uzun süre konuşulacak kusursuzlukta bir yapım.İçe işleyen finalin ardından seyirci dört kez 'bis' yaptırıyor.Alkışlar kesilmiyor dakikalarca.

Emeği geçen herkesi kutluyorum.