İbrahim Yusuf'un Victor Hugo'nun ünlü romanı " Notre Dame'ın Kamburu " adlı romanından başarıyla uyarladığı, Muharrem Uğurlu'nun yönetip, yaşar kıldığı " Quasimodo - Notre Dame'ın Kamburu " nun yapımcığını Asmalı Sahne, ışık tasarımını İlker Toğay, koreografisini Bengü Ergün, afiş tasarımını Rabia Gencer, görüntü yönetmenliğini Okan Aysalar, süper vizörlüğünü Aydoğan Temel üstlenmiş.Oyun fotoğraflarını Volkan Erkan çekmiş.
" Dönsek düne, bugün yine aynı mı olurdu? Yarını değiştiren kim? Kimindir bu zamana diz çöktüren sözlerin sesi…"
Çirkin, kambur, sağır, aksak, mutsuz Quasimodo...
Notre Dame'ın zangoçu Quasimodo.
Esmeralda'ya tutkuyla bağlı Quasimodo.Esmeralda gerçekte hiç bitmeyecek bir yolculuktu onun için.
Küçücük yaşında Notre Dame Kilisesi'nin merdivenlerinde terk edilen, rahip Claude Frollo tarafından evlat edinilen, canı gibi sevdiği kilise çanına Marie adını verecek kadar yalnız, hep aşağılanan, kamburu en yakın arkadaşı olan, kusurlu, çorak Quasimodo.
" Kim sevebilir, sevildiğini umut bile etmeden ? "
" Adım Quasimodo, ben bir hiçim..."
Muharrem Uğurlu'nun son derece etkili rejisi ve altı ayrı karaktere hayat verdiği kusursuz, virtüözite katındaki performansına hayran kalmamak elde değil.
Muharrem Uğurlu, son dönemde sergilenen pek çok tek kişilik oyunun düştüğü tuzaklara, ucuzluklara, bol küfürlü repliklere, alkış avcılıklarına gönül indirmeden kaliteli, özü, sözü, estetiği, iletisi olan, pek çok açıdan ölçüt sayılabilecek bir esere daha imza atmış.
" Adım Quasimodo öldüm...içimdeki insansızlığı orada gördüm."
Anahtar Kelimeler: Quasimodo, Muharrem Uğurlu, Asmalı Sahne
0 Yorum