Ingmar Bergman'ın yazdığı, Benedicte Acolas'ın uyarladığı, İpek Özgüven'in dilimize çevirdiği " Bir Ruhun Hikayesi " adlı oyunu Serap Eyüboğlu yönetmiş.
Özellikle belirtmeliyim ki ; Zeynep Erkekli'nin soluk kesici performansı kadar, Gülhan Kırçova'nın dekor ve kostüm çalışması da her türlü övgüye değer.Ayrıca, Akın Yılmaz’ın ışık Gizem Bilgen'in koreografi ve Türkü Deyiş Çınar imzalı müzik tasarımları esere çok şey katmakta.
Hayallerle gerçek arasında sıkışıp kalan Viktorya'nın çaresizliği, bir türlü başa çıkamadığı yalnızlığının tanığı oluyoruz oyun boyunca.
Sınır tanımaz fantazileri kadar, umarsızlıklarıyla, pişmanlıklarıyla yüzleşmesi de ona acı veriyordu gerçekte.O merdiven...o hiçbir yere gitmeyen spiral merdiven bazen kalkanı, bazen vahası, bazen hapishanesi oluyordu.
Çığlıkları havada asılı kalıyor, gözyaşları yanaklarında donup kalıyordu.Dedim ya, çaresizdi.
Viktorya yalnızlığını taşıyamamanın hunhar yorgunluğuyla iki büklümdü...gölgelere uğurladığı sevinçleri çoktan unutmuştu aslında.Geçmişi soğuk ve acımasız, ufunetli anılarla doluydu.
Çocukluğu, hayalleri çalınmıştı bir kez.Gözlerindeki ışık sönmüştü nicedir.Kabuklaşmış eskilerin üstünden sıyrılamayacağının farkındaydı.
Viktorya zamanların birinde, yitik bir coğrafyada asılı kalmıştı.Paramparçaydı.Kanıyordu.Sesi boğazında düğümlendi bir an...yutkundu.
Zeynep Erkekli ' Viktorya ' rolünde en başarılı oyunlarından birini veriyor.
" Bir Ruhun Hikayesi " söylenecek sözü olan bir oyun.İzlemenizi öneririm.
Anahtar Kelimeler: bir ruhun hikayesi
0 Yorum