Reddimiras Mı ? Acaba, Hem Niye ? Peki Ya, Kimin için Bu Vazgeçiş ?

Düşünün; Bir akşam alacasında, Halid Ziya'nın Bülend'ini " Aşk-ı Memnu " ve Reşat Nuri'nin Ayşe'sini " Yaprak Dökümü" romanlatından ödünç alıp, Büyük Ada'da hüküm süren şiddetli lodos fırtınasına rağmen biraraya getirsek.

Mesela, Ayşe Reşat Nuri'nin evinin önünde bulsa kendini.

Bülent halasına ait köşkünün bahçesinde Beşir ve Nihal ile vakit geçirmekten sıkılıp, usulca kaçsa...alıp başını gitse.

Ayşe ve Bülend bir otel odasında karşılaşsalar...düşsel değil gerçek bir yolculuğa çıksalar.En çıplak halleriyle, bitmeyen ödeşmeleriyle...yem ve ökse, yara ve bıçak oluşlarıyla üstelik.

O manolyalar, uzaktan gelen keman sesleri, sonsuz duyarlıklar, koşulsuz, masum sevdalar, hüzün bulaşığı elemler yerini günümüzün toplumsal cinnetine, derin kırıklıklarına, bambaşka değerlerine, en hunhar yıkılışlara, grilere, hırslara bırakmıştır artık.

Halil Ünsal'ın sıradışı teksti, son derece zekice kurgulanmış.

Gökhan Eraraslan'ın etkileyici rejisi bir kez daha esere imza, ses, renk, nefes olmuş.İçe işleyen bir tiyatro dili kazandırmış.

Ezgi Hüyükpınar Erarslan  Ayşe, Burak Arı  Bülend yorumlarıyla kolay unutulmayacak bir başarıya imza atmışlar.Yaşar kıldıkları karakterlerle çok güçlü bir duygusal iletişim bağı kurdukları kesin.

" Reddimiras " istenmemiş, geri çevrilmiş hayatların, anıların, gün gelip nasıl da ' kaçınılmaz otobiyografik tekrar'lara dönüştüğünü vurgulayan bir oyun aslında.Bir içdökümü... her güzel eser gibi zamansız.Vazgeçtiğimizi sanıp, vazgeçemediklerimizi yüzümüze  çarpıyor tek tek.En güzel yenilişlerimize tanık ve barınak oluyor.Suçortağı da.

İletisi sağlam teksti, doğrudan oyuncu performanslarına dayalı ve aynı zamanda 'Gökhan Erarslan Rejisi'nin en güzel örneklerinden biri olan  " Reddimiras" ı izleyin derim.