Hayalperest (2025) - Away from Keyboard / Zorlu PSM

HAYALPEREST (2025): “Bir İnsan Kendi Hayalinin Gerçeğini Yaratabilir mi?”

Away from Keyboard / Zorlu PSM yapımı ‘Hayalperest’ oyununu geçtiğimiz hafta Zorlu PSM’de izleme şansı elde ettik. Türkiye Tiyatrosu’ nun önemli isimlerinden Mehmet Ergen’ in yönettiği oyun görsel şöleniyle, büyüleyici dans gösterisiyle, anlattığı konunun derinlikli yapısıyla dikkatleri üzerine çekiyor. Mert Dilek’ in kaleminden çıkan ve Enis Arıkan’ın başrolünde yer aldığı Hayalperest, 1990’lı yılların İstanbul’unda, hayallerine tutunarak yaşamın ve sektörün zorluklarına göğüs geren genç bir oyuncunun trajikomik hikâyesini sahneye taşıyor. Gerçek bir hayat hikâyesinden esinlenen oyun, izleyiciyi kutsal topraklardan konservatuvar sahnelerine, nezarethanelerden dizi setlerine kadar uzanan bir serüvene davet ediyor. Ama bu davet sıradan bir şekilde cereyan etmeyen bir yapıya sahip. Bir buçuk saat süren gösteriyi tek solukta izliyoruz.

Hayalperest 1980’li yılların sonunu andıran bir zaman dilimi ile 2025 tarihi arasında bir çocuğun yaşadığı hayallerle, ortadaki gerçeğin çatışması hikayesi. Oyuncu olmak için yola koyulan genç bir adamın kendisini var etme olayları içinde; ekonomik problemler, aile içi çatışmalı özlemler, düşsel beklentiler, arkadaş ilişkileri iç içe geçiyor. Konu basit gibi gözüküyor, fakat öyle değil. Olaylar ilerledikçe genç adamın psikolojik ruh hali sahnenin dört bir yanını sarıyor. Gösteride, Yönetmen Mehmet Ergen ile kollektif çalışan Koreograf Beyhan Murphy ve Sahne Tasarımı Robert Innes Hopkins muhteşem işlere imza atmış. O devasa sahnenin büyüleyici bir masala dönüşmesi için adeta mucizeyi gerçekleştiren bu üç isim, oyunu görsellikte zirveye taşımış. Ayrıca gösterideki tempoya diyecek söz yok.

Enis Arıkan, başroldeki performansıyla izleyiciyi büyülüyor dersek, çok doğru bir tespit yapmış oluruz. Kendi hayatından izler taşıyan bu karakteri canlandırırken, sahnedeki enerjisi ve samimiyeti izleyeni oyunun merkezine çekiyor. Arıkan’ın esprilerle dolu karakter yaklaşımı, oyunun trajikomik akışını başarıyla seyirciye aktarmış. İzleyiciyle ile kurulan güçlü bağın sebebi, Enis Arıkan’da bulunan şahane oyunculuk kumaşı. Oyunun yönetmenliğini üstlenen Mehmet Ergen, sahne geçişlerini ve temposunu ustalıkla yöneterek, izleyiciyi hikâyenin akışına dahil ediyor. Sahne tasarımı ve koreografi, dönemin atmosferini ve karakterin iç dünyasını yansıtacak şekilde özenle hazırlanmış. Özellikle sahnede yer alan otuz kişilik dansçı ve koro ekibi, görsel ve işitsel bir şölen sunarak oyunun etkileyiciliğini artırıyor. Dans gösterisinin etkisi çok ama çok önemli. Oyunda sahne teknolojisi olarak neredeyse tüm olanaklar kullanılırken, bunlara ayak uyduran onlarca oyuncu, Enis Arıkan’ ın performansına artı üzerine artı katmış. Sahnede her şeyi sunmak başarı getirmez, önemli olan sunduklarınızı bir bütünlük içinde insanlara hissettirebilmek. İşte oyun tam olarak bunu yapıyor.

Tuluğ Tırpan’ın oyunun bütünü için yaptığı müzikler, müzikaliteyi üst çıtalara taşırken, Sezen Aksu’nun söz ve müziğini üstlendiği oyuna adını veren “Hayalperest” şarkısı, anlatının duygusal derinliğini pekiştiriyor ve izleyiciyi karakterin içsel yolculuğuna daha da yaklaştırıyor. Renklerle kurulan bağ, babayla olan yüzleşmeler, annenin hırsı karşısında çaresizce oradan oraya savrulan genç oyuncunun tüm duyguları, Tuluğ Tırpan ve Sezen Aksu ezgilerinde saklı.

Sonuç olarak, Hayalperest, Enis Arıkan’ın etkileyici performansı ve ekibin kolektif başarısıyla, izleyiciye hem eğlenceli hem de düşündürücü bir deneyim sunuyor. Oyun, insanın kendi hayali için, kendi yolunu çizmesi gerektiğini öylesine naif anlatıyor ki, eminim bu gösteri bir çok insana psikolojik olarak umut kapısı açmıştır.

Puan: 10 üzerinden 8

[email protected]