Ange Yayınları etiketiyle, çok yakında raflarda yerini alacak olan " Hayal Bilgisi " adlı nehir söyleşi kitabında, Hakan Altıner elli beş yıllık tiyatro yaşamını, hayallerini, bu serüvende kendisine eşlik eden, seslerini sesinin yanında duyduğu o iyi, o güzel insanları ve yakın tarihimizden bir dönemi anlattı.
Kenter Tiyatrosu, İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları, Tiyatro Kedi, desem.Yıldız Kenter, Haldun Dormen, Nedret Güvenç, Gencay Gürün, Toron Karacaoğlu, Müşfik Kenter, Şükran Güngör, Dilek Türker, Aydan Şener diye devam etsem mesela.Kibarlık Budalası,Ölü Ozanlar Derneği, Günden Geceye, Aşk-ı Memnu, Yaprak Dökümü, Çalıkuşu, Dallar Yeşil Olmalı, Fehim Paşa Konağı gibi oyunlardan söz etsem...
Tiyatro için yaşayan, öncesi, sonrası, nefesi, varı yoğu tiyatro olan gerçek bir tiyatrocu ile tanışmaya, onun ışıltılı hayallerine tanık olmaya, dahası bir Hakan Altıner "retrospektif"i yaşamaya hazır mısınız ?
Haldun Dormen'in dediği gibi:
"Hakan Altıner deyince içi dışı tiyatroyla dolmuş bir entelektüel gelir aklıma. Gerçekten de onun gibi, tiyatro sanatıyla böylesine yoğrulmuş başka biri daha olduğunu sanmıyorum.Yıllarını tiyatroya adamış bir sanatçı olarak bu benim düşüncem. Bitmek tükenmek bilmeyen bilgisini gençlerle paylaşmaya devam eder umarım."
Doğrusunu söylemek gerekirse, yıllardır yaptığım röportajlar, Ömür Göksel ile gerçekleştirdiğim " Cebimde Saklı Şarkılar "( 2020 ) adlı nehir söyleşi kitabının ardından, tam da altmışlı yaşlarımın ortasındayken, Hakan Altıner'den gelen kitap önerisi beni heyecanlandırmıştı.Yine de kararsızdım.Her zaman olduğu kaygılar yedeğimdeydi.Neyse lafı uzatmayayım, iki hafta kadar düşünüp, " Tamam, " dedim.
İstiyordum ki, aklıma gelen, dilime takılan her soruyu sorayım, bu nehir söyleşi günden geceye aksın. Zaman kavramı kaybolsun. Anıların, yaşanmışlıkların arasında, çağrışımlar, hatırlayışlar sağanağına tutulalım.Her defasında yorgun hayatların eşsiz baharı olmuş, bütün o oyunları, o oyuncuları, crescendo-decrescendo geçişleri konuşalım.Konuştuk da… Hakan Altıner‘i dinlemenin
doyulmaz tadını duyumsadım.
Sil baştan çıkagelen anılar arasında, tiyatromuza bir birinden farklı,özel duyarlıklar armağan eden, ışığı yüksek, rüzgârı güçlü bir yönetmenin hayalhanesinde yol aldım. Hep o anlarda asılı kalmak, hep o anlarda mühürlenmek, sahneye yıldız tozları serpmekti niyetim aslında.( Ne ölçüde başardığıma, okur karar verecek.) Çok uzaktan, bir ömür kadar uzak diyarlardan gelen, zamanın sisiyle buğulanmamış repliklere kulak verdik birlikte. Bir hayat, kocaman bir hayat yaşadık, bu çalışma esnasında.14 Eylül 1952'den bugüne uzandık...
Tüm o fotoğraflar, oyun afişleri, program dergileri, gazete/ dergi kesikleri, tekstler, kitaplar, mektuplar, şarkılar arasında " harikalar diyarı " nda buldum kendimi...günlerce süren yayın taramaları yaptım.Ne çok şey öğrendim, ne çok şeyi hatırladım, bilseniz.
Kısaca, "Yönetmen, Oyuncu, Oyun Yazarı, Öğretmen, Tiyatro Sahibi, Genel Sanat Yönetmeni" Hakan Altıner "Hayal Bilgisi"ni anlattı, ben de yazdım.
Anahtar Kelimeler: hayal bilgisi
0 Yorum