Köpek Kalbi

Mihail Bulgakov'un yazdığı, Mustafa Kemal Yılmaz'ın dilimize çevirdiği, dramaturgluğunu Başak Erzi, yapımcılığını İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehir Tiyatroları'nın, dekor tasarımını Barış Dinçel, kostüm tasarımını Gamze Kul, müzik tasarımını Emrah Can Yaylı, ışık tasarımını Osman Aktan, maske tasarımını Ayten Öğütçü, efek tasarımını Özgür Yaşar İşler, hareket düzenini Senem Oluz, yönetmen yardımcılığını Volkan Öztürk'ün üstlendiği " Köpek Kalbi " (1925 ) adlı oyunu Onur Demircan hem uyarlamış, hem yönetmiş.

Hiç düşündünüz mü, insanlığı kökten dönüştürmeyi amaçlayan yanlış yönlendirilmiş girişimler nelere neden olabilir ? Hangi hayal ve hayat kırıklıklarına ? Felaketlere ?

Profesör Preobrajenski bir gece sokakta bulduğu Şarik isimli yaralı köpeği evine götürür.Ve hiciv dolu bir kara komedi ya da farklı bir Frankestain öyküsü, işte böyle başlar.

Ali Gökmen Altuğ, Caner Çandarlı, İrem Arslan, Onur Şirin canlandırdıkları, derinlemesine sahip çıktıkları kimlikleri adeta kendileriymiş gibi, inandırıcılık ve sahicilik boyutunda yansıtıp, tutarlılık ve bütünselliği koruyarak, her bakımdan zengin bir oyunculuk örneği sergiliyorlar.

Caner Çandarlı baştan sona enerjik, kusursuz perforsmanlı bir oyun çıkartmış.Öyle ki, seyircide ister istemez bu oyunu yeniden izleme isteği oluşturuyor.Dahası çok kolay abartılacak, karikatürize edilebilecek bir karakteri ( Şarik ) sade ve abartsız bir biçimde yaşar kılmış.

Dormen Tiyatrosu yıllarından beri oyuncu ve yönetmen olarak yakından takip ettiğim Ali Gökmen Altuğ Profesör Preobrajenski yorumunda zamanlaması, mimik kullanımındaki ustalığıyla yine övgüye değer bir başarıya imza atmış.

Onur Demircan sahne üzerindeki ritm ve temponun hep diri kalmasını sağlamış, iletisi sağlam, doğrudan oyuncu performansına dayalı, başarılı, mükemmel üstü bir takım oyunu meydana getirmiş.

" Köpek Kalbi " metninden, rejisine, doğru ve katmanlı oyunculukları, dekoru, kostümü, müziği ve sahnelenişine kadar sezonun en iyilerinden biri...izlemenizi öneririm.