Çok uzun hazırlıklar yapmadan, hayaller kurmadan, olup bitiverse de ben de farklı bir şey yaşamış olsam dediğimiz anlar yok mudur? İşte tam da o an bir kırılma noktasıdır. Özellikle bir sonraki aşamanın, yani keşkelerin hayatımıza egemen olacağı anları yaşamamız için pek de zamanımız kalmadığına inanıyorsak.
Hayallerimizi büyütür uykularımıza dahi hakim olmasına izin verirsek, "şimdi neler vermezdim" noktasına kadar gelebiliriz. Rutin artık bizi boğmaya başlamıştır ve pençelerini boğazımızdan koparıp almak için son bir şansımız vardır.
Ya da biz o anın son şans olduğuna kendimizi inandırırız. Biraz da dramatize edip yazıklanmaya vah vah çekmeye başlarsak kendimizi dünyanın merkezine koymamamız için bir neden yoktur. Harekete geçmek için kendi açımızdan birçok bahanemiz yaratırız. İyi ama bu iş tek başına olmuyor işte. Bu kesişmenin bir de diğer tarafı var....
Anahtar Kelimeler: Büyük Aşıkların Sonuncusu
0 Yorum