Generaller, Savaş Ve Barbekü - Tiyatro Adam

TİYATROADAM’IN YENİ OYUNU: “GENERALLER, SAVAŞ VE BARBEKÜ”

Caz trompetçisi, “chansonnier, gazeteci, senarist, oyuncu, caz eleştirmeni, çevirmen, maden mühendisi, Saint Germain-des-Prés çevresinde bulunan kovuklardaki varoluşçu, bohem yaşamın en büyüklerinden, çevirmen, düzen karşıtı, sabıkalı pornografi yazarı, bilimkurgu uzmanı ve oyun yazarı Fransız. 

Kim bu? 

Bildiniz: Boris Vian (1920-1959). 

Pırıl tiyatroculardan oluşan Tiyatroadam, 2011-2012 sezonu oyunu olarak bu iğneleyici kara mizah ustasının “Generaller, Savaş ve Barbekü (Le Gouter des Generaux)” başlıklı oyununu 25 Ocak 2011’den bu yana Engin Alkan’ın yönetimiyle sahnelemeye başladı. “Generaller, Savaş ve Barbekü”de Fransız hükümeti paraya sıkışmıştır, ekonomik krizdedir, acilen para bulunması gerekmektedir. Çözümse bildik bir çözümdür: Savaş. O halde, bir barbekü partisinin tam zamanıdır. 

Fransız, Amerikalı, Rus, Çinli generaller, bürokrat, piskopos, huysuz bir anne, savaşın adının bile yasak olduğu tuhaf bir cephe… Vian’ın, her anı ilginçliklerle dolu bu savaş oyununu Engin Alkan sahneye taşırken… En koyu biçimde l’humour noir (kara mizah) olmasının yanı sıra zararsız bir taşlama niteliğindeki bu oyunda Engin Alkan’ın… “Anonim” olduğu anlaşılan ışık ve kostüm tasarımlarıyla, Engin Alkan imzalı sahne düzeni… İnsanların, aslında en temel insani hakları yaşayabilmelerinin peşine düşmek durumunda kalışları, Engin Alkan yönetimindeki oyunda… 

Yok! 

Dizgi hatası falan yok yazımda! 

Engin Alkan (1965), eleştiriye daha henüz alışamadığından, eleştirildiği zaman (özellikle ben eleştirdiğim zaman) öfke seline kapıldığından ve de neredeyse oğlum yerindeki (büyük oğlum 1969 doğumlu) bu başarılı oyuncunun saldırganlığından, kabalığından hiç mi hiç hoşlanmadığımdan, yürekten destek verdiğim Tiyatroadam’ın bu oyununu değerlendirmeye almak istemiyorum. 

Nasıl köpürmüştü son olarak internet sitesi Tiyatro Dünyası’ndaki yazısında (Aralık 2008) Engin Alkan: “Ey eleştirmen! Oyunculara dediklerinden hiçbir şey anlamıyorum. Yazdıklarının tumturaklı rokokoları hiçbir şey anlatmıyor. Söz ettiğin konulardaki bilgisizliğini manipüle ediyor, ahkâm kesiyorsun. İlla ki yazacaksan, “beğendim” , “beğenmedim” de ve geç, mesleğimize daha az tahribat verirsin.”

Ne olur ne olmaz, ola ki kutsal mesleği “tahrip(!)” ederim düşüncesiyle bu kere “ahkâm(!)” kesmiyor, hatta oyunu beğendim ya da beğenmedim dahi demiyorum. Gene de kendimi tutamıyor Asker Robert’e ve Amerikan Generali Jackson’a can veren Umut Temizaş; Başbakan Leon Plantin’de Deniz Özmen; Kara Kuvvetleri Komutanı General Juillet ve Çinli General Ching’de Volkan Girgin; Hava Kuvvetleri Komutanı General Laveste’de Ercüment Acar ile ama özellikle Ayça Koyunoğlu (Madame de la Petardiere ve General Korkillova); Fatih Koyunoğlu (Deniz Kuvvetleri Komutanı General Dupont) ve Aşkın Şenol (Genelkurmay Başkanı General Audubon) ile baş başa görüşmek istiyorum. Monsenyör Roland (Piskopos)’ı canlandıran Ahmet Kaynak’a çok özel eleştirilerim olacağından bir başka gün ve saatte randevu istiyorum.

Şimdi hal böyle olunca, sanmayın ki eleştirmenlik mesleğine yepyeni bir yöntem getiriyor, bundan böyle gazete-dergi sayfaları için saatlerce emek harcayıp yazı yazmaktansa, yüz yüze konuşarak eleştirme dönemini açıyorum.

Engin Alkan’la muhatap olmamak için, sadece bir kereliğine bir yol deniyorum. 

(*) Günlük konular üzerine taşlamalar yazan/besteleyen ve bunları kabarelerde yer yer okuyan şarkıcı.