Ah! Bütün bunlar bir şeye yaramıyor! Evet,çok doğru,ölmeye mecbur olmak öyle hazin ki!

DANTON

Ah! Bu saat sesi kesilmeyecek mi?

Her tik takı duvarları dört yanımdan duvarları birbirine yaklaştırıyor,sonunda bir tabut gibi daralacak sanki...

Çocukken bir defa bir kitapta böyle bir hikaye okumuştum,saçlarım dim dik olmuştu.Evet çocukken!Sanki marifet yaptık da vücudumuzu besledik,sıcak tuttuk,büyüttük,ölü gömücülere iş çıktı.

Bana şimdiden kokmaya başladım gibi geliyor!

Sevgili vücudum!

Burnumu tutmak,senin dans etmekten terleyip kokan bir  kadın olduğunu düşünmek,sana iltifatlar savurmak istiyorum.

Mamafi birbirimizle zaten iyi demler geçirdik. Yarın kırılmış bir kemansın;son nağmen kesilmiş bulunacak,yarın boş bir şişesin:son damla şarabın içilmiş...

Ama ne fayda,ben yatağıma kafam dumansız,uslu uslı uzanacak olduktan sonra;hala sarhoş olabilenler ne mesut insanlardır.!...

Yarın bacaklardan sıyrılmış bir pantalonsun:dolaba atılmış olacaksın,ve güveler seni kemirecek. Kokabildiğin kadar kok!

Ah! Bütün bunlar bir şeye yaramıyor!  Evet,çok doğru,ölmeye mecbur olmak öyle hazin ki!

Ölüm doğumu bir maymun gibi taklit ediyor;ölürken de ,tıpkı yeni doğan çocuklar kadar çıplak ve aciziz.

Tabi kundak yerine kefen alıyoruz.Ama ne işe yarıyor ki?

Mezarda,tıpkı beşikteki gibi istediğimiz kadar feryat,figanda edebiliriz!

Camille!

Uyuyor...(üstüne eğilerek) Kirpikleri arasında bir rüya oynaşıyor.

Uykunun altın renkli çiğ damlacıklarını gözlerinden silmeyeyim! (Kalkar ve pencereye gider)

Yalnız gitmeyeceğim,eksik olma Julie!Ama gönlüm isterdiki, bambaşka bir şekilde öleyim.Şöyle zahmetsizce! bir yıldızın düşmesi,bir sesin kendi kendine sona erişip sönmesi,kendi dudaklarıyle kendisine ölüm busesi kondurması gibi;şöyle ,bir ışık hüzmesinin,aydınlık dalgalarda gömülmesi gibi...

Yıldızlar gecenin içine,ışıldayan göz yaşları gibi dağılmışlar;onları döken gözler çok büyük bir bahtsızlığa ağlıyor gibiler.