Üstad Necip Fazıl Kısaürek tarafından 1941-42 yılları arasında yazılan “Para” da bir banka patronu, O’nun ailesi ve yakın çevresinin hayatından bir kesit anlatılmaktadır.
Ahlaksızlığı ve kişisel çıkarlar peşinde koşmayı bir yaşam felsefesi haline getirmiş olan O’na göre hayatta her şeyin aklın, sağlığın, bilginin, dünyanın ve hatta ahretin bile mutlaka maddi bir karşılığı vardır. Bunun aksini düşünmek ise açıkça ahmaklıktır. Para kazanmak için gidilecek her yolu meşru gören O, ayrıca ahlaksızlığında samimi davranmakta, saklamaya bir nebze olsun gerek duymamaktadır.
İnsanoğlunun en iğrenç zaaflarının, en karanlık yönlerinin ve duygusuz menfaat ilişkilerinin merkezinde gelişen olaylar neticesinde para öyle bir kıstas haline gelir ki herkesin iç yüzünün ortaya çıkmasını sağlar.
0 Yorum