Alarmlar, sirenler eşliğinde bir sabaha ve her sabaha uyanan iki kadın: Bir ev kadını, bir iş kadını… Gizemli bir Dış Ses… Bitmeyen komutlar. Bitmeyen görevler. Bitmeyen öğretiler…
Kalk!
Masayı topla! Çekici ol! Gömleği ütüle! Şişmanlama! Düzgün giyin! Aptal kadın!
Uyu! Uyu!
Ancak bir gün her şey değişir. “O gün” gelmiştir. Kadınlar gizemli ses tarafından başka bir boyuta atılırlar. Tekinsiz bir boşluk. Boşluğun getirdiği sorular... Bu soruların cevapları var mıdır? Kadınlar soruların cevaplarını verebilecek midir? En önemlisi, soruların sorulmadan önceki “an”a dönmek mümkün müdür artık?!
0 Yorum