JULIET; Ah, Romeo, Romeo! Neden Romeo'sun sen?

Romeo ve Juliet

Romeo ve Juliet (Romeo ile Juliet olarak da geçer.) 

İngiliz edebiyatının klasiklerinden biri olan eser, yazarın en iyi bilinen oyunlarından birisidir. 1591-1596 arasında yazıldığı düşünülür.[1] Dünya edebiyatlarında klasik bir konu olan iki düşman ailenin birbirini seven gençlerinin aşk macerasını işler.

TİRAT

Tirat bir tiyatro oyununda oyuncuların yazı ya da konuşmada bir kez söylediği parça. Bir düşüncenin kesintisiz gelişimi; uzun ve tumturaklı konuşma olarak da tanımlanabilir. Genellikle başrol oyuncusunun yaptığı uzun konuşmadır.

JULIET;

Ah, Romeo, Romeo! Neden Romeo'sun sen?

İnkar et babanı, adını yadsı!

Yapamazsan, yemin et sevdiğine

Vazgeçeyim olmaktan ben.

Benim düşmanım olan adındır yalnızca

Sen sensin, Montague olmasan da

Hem Montague nedir ki? Ne eli bir erkeğin,

Ne ayağı, ne kolu, ne yüzü, ne de başka bir parçası.

N'olur bir başka ad bul kendine.

Adın ne değeri var-şu gülün adı değişse bile

Kokmaz mı aynı güzellikte?

Romeo, bırak, at bu adı? Senin parçan olmayan

Bu ada karşılık al bütün varlığımı.

Nasıl geldin buraya söyle, hem niye?

Bahçenin duvarları yüksek, zor aşılması,

Kim olduğunu düşün bir de,

Mezar olur sana bu yer, bizden görürlerse.

Bir görürlerse sana kıyarlar.

Dünyada hiç istemem senin burada gömülmeni.

Biliyorum, gecenin maskesi var yüzümde,

Olmasaydıeğer, duyduğun için demin söylediklerimi

Nasıl kızardığını görürdün yanaklarımın.

Çok isterdim ah bir güzel uyup göreneklere

Demin söylediklerimin tümünü inkar etmeyi!

Ama uğurlar olsun görgü kurallarına.

Seviyor musun beni? ''Evet,'' diyeceksin, biliyorum,

Sözüne güveneceğim ben de; ama yemin edeyim deme,

Belki de tutamazsın; Zeus alay edermiş derler

Sözünü tutamayan aşıklarla.

Romeo, beni seviyorsan söyle bana açıkça.

Kolayca elde edilmiş sanıyorsan beni eğer,

Çatayım kaşlarımı, naz yapıp ''Hayır,'' diyeyim sana,

Ta ki sen kapanasın ayaklarıma.

Yoksa dünyada yapmam öyle bir şey.

Doğrusunu istersen güzel Montague,

Çılgınca seviyorum seni; belki de bu yüzden

Hoppaca buluyorsundur benim hareketlerimi;

Ama inan sevgilim, daha bağlı olacağım sana

Daha kurnaz olup da çekingen duranlardan.

İtiraf etmeliyim ki, daha çekingen davranmalıydım,

Ama farkına varmadan ben, seni sevdiğimi

Ağzımdan işitmişsin. N'olur bağışla beni,

Hafifliğe yorma sakın,

Karanlık gecenin açığa vurduğu çaresizliğimi.