OYUNLAR

Kutular

Kutular

Oynadığı Sahneler


Etkinlikler

Henüz etkinlik eklenmemiş.
Bugün Bu Hafta Bu Ay Gelecek Ay

İlişkili İçerikler




Dramaturgi Arama

  • Oyun adı, Orijinal adı, Yazar adı, Çevirmen adı bölümlerinde arama yapabilirsiniz


Bu senin için! İçerikle ilgili hata ya da önerin mi var? hemen önerebilirsin.
  • Sahneleyen Tiyatro: Tiyatro 1112 Garaj
  • Oyun Durumu: Gösterim dışı oyun
  • İlk Oynama Tarihi: 2012
  • Süre: Trajedi & Dram
  • Gösterim Sayısı: 0
  • Sosyal Medya:
  • Kadro:

    YAZAR: SUSAN YANKOWİTZ
    YÖNETMEN: YUNUS EMRE BOZDOĞAN
    YÖNETMEN YARDIMCISI: KUVVET YURDAKUL
  • Oyuncular:

    HAKAN SALINMIŞ
    AYLİN SARAÇ
    PEMBE AKGÜN
    ELİF GİZEM AYKUL
    TUFAN AFŞAR
    MURAT ANIL SOYKÖK
    CEREN BEKTAŞ

İlişkili Kişiler

Yunus Emre Bozdoğan
(Oyuncu, Reji Asistanı +3)

Konu

Annemin plesentasında sanki bir kutudaymış gibi büzüşmüş olarak buldum kendimi. Doğunca kutu gibi bir beşikte salladılar aylarca. Kundakladılar ellerimi yandan bağlayıp büzüştürerek. Kutulardan oyuncaklarım oldu emeklemeye başladığımda. Onlardan trenler, arabalar, evler yaptım, oyunlar oynadım. Düşgücü dediler buna. Sonradan öğrendim ki bütün çocuklar böyle büyütülüp avutuluyormuş. Düşgücü dedikleri bile onların öngörüsüymüş.

Okula ilk gidişlerim herkesin geçtiği yoldan benim de geçiyor olmamın heyecanıyla doluydu. Öğretmenim bana özenle ‘Kutumsama’yı öğretti. Hayata bir kutudan nasıl bakacağım konusunda ileri bir eğitim aldım! Yıllar geçtikçe kutumsama konusunda onların istediği yönde sınavlara girip, onların istediği cevapları vererek uzmanlaştım. Üniversiteye gidene kadar arkadaşlarımla nasıl konuşacağım, büyüklerime nasıl davranacağım, karşı cinsle nasıl iletişim kuracağım ve nasıl bir meslek seçersem hayatı kutumsama konusunda topluma daha faydalı olabileceğim konusunda yeteri kadar şekillendirildim. Meğer hayatı kutumsamak bizden beklenilenmiş.

Yüksek Kutumsama Fakültesi’ni bitirdiğimde artık herşeyi bir kutuya doldurup kapağını kapatabilecek beceriye sahiptim. Sonradan öğrendim ki herkes bu beceriye sahipmiş. Sonra işe başladım. Evdeki kutumdan çıkıp işteki kutuma giderken vasıta olarak başka kutular kullanıyordum. İş yerimde büyüklerin istediği kutumsamayı becerdiğimde ödüller ve teşvikler aldım. Bu sayede kutu gibi evim, kutu gibi arabam oldu. Oh dedim, ne güzelmiş insanın kendi kutusunun olması. Köşelerini kendimin kıvırdığı, kapaklarını rahat rahat üstüme kapatabileceğim, istediğim şeyi içine doldurabileceğim bir kutu…

 

 

Anahtar Kelimeler: Kutular

0
|
10528


0 Yorum
Hmm! Bu içeriğe henüz yorum yapılmadı, sen yazmak ister misin?
Bekle! Yorum yazmak için üye olmalısın Üye isen burayı tıkla. Üye olmak için de burayı tıkla.