Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Tiyatro Bölümü

Ayrılık - Kocaeli Şehir Tiyatrosu

Oyun metnini okumadığım için Behiç Ak karşısında mahcubum, ama “… fevkaladenin fevkindeyim…” gibi Bülent Ersoy’un uyduruk Türkçesini kullanacağına inanmıyorum. Ola ki Zeynep Özan’ın kulağına “Popstar Alaturka” denilen pespayelik örneği, televizyon programından takılı kalmıştır. 

Mehmet Çevik, iki genç oyuncuyla yola çıkmış. Bence çok da iyi etmiş. Gerek Zeynep Özan, gerekse H. Fatih Sevdi, hiç kuşkum yok yetenekli oyuncular. Onları ilerideki zaman diliminde daha da kuvvetle alkışlayacağımıza inancım tam. Gel gelelim, Mehmet Çevik mi böyle istedi, tekst mi öyleydi bilmeden eleştireceğim. Eleştirime kimsenin alınmamasını diliyorum. Zeynep Özan’ı ve H. Fatih Sevdi’yi, bu oyundaki performanslarıyla yere göğe oturtamayan ağabeylerim, kardeşlerim, ablalarım, bacılarım mutlaka çıkacaktır biliyorum. Özan’ın ve Sevdi’nin inanmamalarını, doğrudan bana kulak vermelerini diliyorum. 

Bana kulak versinler 
Zeynep Özan ve H. Fatih Sevdi, dediğim gibi lütfen bana inansınlar. Bana inansınlar ve oyuncunun sahne üzerinde üretici-sanatçı olduğunun unutulmasına n’olur izin vermesinler. Sesin oyun kişisinin gösterileninden, yani onun kurmaca içerisindeki kimliğinden daha çok bilgi aktardığını bilsinler. O ne bağırış be Sevgili Zeynep Özan… Mehmet Çevik hiç mi uyarmadı seni? Sesin anlatımbilimsel derinliğinin, cisimliliğinin, kösnüllüğünün ya da müzikalitesinin gücünden hiç mi söz etmedi? Ya da okuduğun okullarda hiç kimse değinmedi mi? O gücün yeri geldiğinde metnin anlamını bile bastırdığını hiç kimse anlatmadı mı? 

Sahneden gürültü taşıyor 
Belli oluyor. Mehmet Çevik söz etmemiş, uyarmamış, anlatmamış. Zeynep Özan’ın bedeniyle aynı kumaştan biçilmesi gereken çıplak sesi yitmiş gitmiş. Arzular, korkular, baskılar, karşı çıkmalar, saldırılar böylesine hançereyi yırtarcasına bağırarak ifade edilmiş. Sahne gürültüyle doldurulmuş. 
Hiç kimse kusuruma bakmasın, alınmasın… Dekordaki sürekli gösterimde olan televizyon ekranı, Zeynep Özan’ın elbette Mehmet Çevik’in buyrukları çerçevesindeki “yırtınma” düzeyindeki bağırtıları, H. Fatih Sevdi’nin de ister istemez bu ses kirliliğine uymasıyla bu iyi niyetli olduğundan kuşku duymadığım yapım; dilin arı olmayan yanını, dilbilimin artıklarını, iletinin anında bozuluşunu devşiren bir çalışma olmuş. Kimse kırılmaya, kimse alınmaya… Üstün Akmen

devamı...

İrg Bitiğ - Kocaeli Şehir Tiyatrosu

Nurullah Tuncer'in olağanüstü başarılı mekân yaratımı, Çiğdem Borucu'nun müzik ve metni sesle düzenlemesi, Ümit Ünal'ın kostümleri, Aksel Zeydan Göz'ün görsel tasarımı, Savaş Çağman Coşkun'un vokal çalıştırması, Cafer Yiğiter'in ışık tasarımı, Cem Yılmazer'in dijital tasarımı hiç kuşkum yok ki son derece titiz çalışmalar ürünü. Koroda görev alan İrem Kahyaoğlu, Zeynep Özan, Burcu Güner, Senem Akman, Fatma Yılmaz yaptıkları işe öylesine inanmışlar ki, becerilerini cömertçe harcayıp kusursuz oynuyorlar... Üstün Akmen 

devamı...

Resimli Osmanlı Tarihi - Kocaeli Şehir Tiyatrosu

Mahmure rolünde Zeynep Ozan, canlandırdığı iki kadın profilini de başarıyla sergiliyor. 1860 yılındaki kazulet kadın tiplemesi ile 1867 yılındaki narin kadın tiplemesi arasında kurduğu denge, yalın ve abartıdan uzak. Birbirine tamamen zıt bu iki tiplemede gösterdiği performans onu gecenin en başarılı oyuncusu kılıyor... İhsan Ata

devamı...