Haberin Var Mı Anne ? - Balkonda Sanat Yapım

Asuman Çakır’ın yazıp / yönettiği " Haberin Var Mı Anne? " adlı oyunda Zeynep Güngörenler, Sedef Çalışır ve Cem Burçin Bengisu nitelikli, inandırıcı, sahici, üst düzey, başarılı oyunculuklarıyla, hemen her sahnede göz dolduruyor. (Sahi bu eserde, Asuman Çakır'ın ifadesiyle, " Televizyon dizilerine bulaşmış oyuncu " yok.)

Oyunun afişi Arzu Gökmen, fotoğrafı ise Cizemuart Photography tarafından hazırlanmış ve oyunun yapımcılığını Balkon Sanat Yapım, ses / efekt tasarımını ise Cem Burçin Bengisu  üstlenmiş.

Olabildiğince bencil, soğuk, yapışkan bir dünyada anılar hep güzel olmayabilir...hep bir çare üretmek ister insan.Oysa, kimi zaman ürettiği çare gerçekte çaresizliğinin bir yansımasıdır.

ABLA: Geç kalmış.

KARDEŞ: Ne için?

ABLA: Yıkılmak için, geç kaldı. Ben gitmeden yıkılacaktı ki bir
anlamı olsun. Anladığı an.
mükemmel “an”da, yıkılıcaktı!

KARDEŞ: Hastaydı abla... Hep hastaydı. Giderek daha
kötü oldu. Gidişin sonunu getirdi.

ABLA: N’apsaydım, milletin keyfi bozulmasın diye kalsa mıydım?
Her şey çok normalmiş gibi...

" Haberin Var Mı Anne? " hiç, kuşkusuz, ağır bir trajedi.

İzleyici, Zeynep Güngörenler ve Sedef Çalışır'ın yüksek kalibreli oyuncularının da etkisiyle, oyun boyunca kendini hem sahnede olayın tam içinde buluyor, hem de dışarıdan bakan, yargılayan, karar üreten, yeri geldiğinde kızan, acıyan, umut/ umutsuzluğa kapılan bir dış göze dönüşüyor ister istemez.Kuvvetli bir empathy yaşıyor.

Asuman Çakır'a kulak verelim mi ?

" Sanat, bir derdin, söylenecek sözün yoksa yapılacak bir iş değildir aslında.Pandemi döneminde çıktı bu oyun.Bir tekerlekli sandalye ile başladı herşey.Bu sandalyeyi kim kullanıyor, ne oldu, o kişinin geçmişi, şu an'ı hangi olaylarla, şahıslarla şekillenmişti...böyle pek çok soru belirlendi kafamda.Sonrasında kendi içinde çok trajik bir öykü çıktı ortaya, bu arada hemen belirteyim, yönetmen olarak hikayeden bir hayli geç çıkabildim."

" Haberin Var Mı Anne? " sezonun başarılı, etkileyici ve izlenmesi gereken oyunlarından biri.