MAKALELER

Babamı Kim Öldürdü - Moda Sahnesi

2020.12.24 00:00
| | |
7097

Covit-19 salgınıyla birlikte sekteye uğrayan sanatsal etkinlikler kendisine çıkış kapısı bularak yoluna devam ediyor...

SAHNEDEN CANLI YAYIN: “Moda Sahnesi’nden Babamı Kim Öldürdü” 

Covit-19 salgınıyla birlikte sekteye uğrayan sanatsal etkinlikler kendisine çıkış kapısı bularak yoluna devam ediyor. Tüm dünyada salgın yeni yeni kendisini hissettirdiğinde tiyatroların geleceği ile derin kaygılarım vardı. 10 Ağustos 2020 tarihinde koronadan kaynaklı insanların sahnelere gelemeyeceğini, tiyatroların bu sebeple ciddi ekonomik sıkıntıya gireceğini, bunu önlemenin tek yolunun sahneden canlı yayın yaparak internet ortamında insanlara oyunların sunulması gerektiğini yazmıştım. O dönem bu önerime ciddi ciddi karşı çıkanlarla birlikte, beni tiyatroya ihanet etmekle bile suçlayanlar olmuştu. Gelenekçi kafaların direnmesi sebebiyle önerim çoğu platformda gündeme bile gelmemiş, tartışmaya açılmamıştı. Fakat durumun vahametini gören Moda Sahnesi ‘sahneden canlı yayın’ mantığını Türkiye’de hayata geçiren ilk tiyatro oldu. Gerçi 24. İstanbul Tiyatro Festivali’nde önceden kayda alınmış oyunlar internet ortamında gösterime girmişti; fakat canlı olarak yayınlanan oyunların ilk kez Aralık 2020 ile birlikte başladığını söylemeliyim. Fransa’nın genç yazarlarından Edouard Louis’in roman üçlemesinin sonuncusundan oyunlaştırılan ‘Babamı Kim Öldürdü’ gösterisini Moda Sahnesi Eylül 2020’de sahnelemeye başladı. 

 

Moda Sahnesi’ nin hemen hemen tüm oyunlarını izlemiş bir eleştirmen olarak ilk kez internet ortamından izlediğim bir oyunun eleştirisini yazıyorum. Covit-19 salgınıyla beraber ilkleri yaşamaya devam ediyorum. Edouard Louis işçi sınıfından gelen bir ailenin yaşadığı dramı yazdığı eserinde, eş cinsel karşıtı bir babanın ölümü üzerinden bir oğulun isyanını gözler önüne sermiş. Burada basite kaçan sistem karşıtı söylemlerin ışığında, sol görüş argümanının yüzeysel biçimde işlendiği tuhaf bir metinle yüzleşiyoruz. Yazar oyun içinde her noktaya değineceğim telaşı ile, taaaaa Berlin Duvarı’nın yıkılışından günümüzde kadar geçen siyasi dilimi genç bir adamın gözlerinden aktarmaya gayret etmiş. ‘Gayret etmek’ kelimesini bilinçli biçimde telaffuz ediyorum, sebebi ise sokakta iki sıradan insanın edeceği sohbetle sahnede gerçekçi sol söylem oluşturamazsınız. Zaten konu başından hemen anlıyoruz ki, ezilenler üzerinden komplike bir sistem eleştirisine yönelip, slogan mantığından bazı gerçeklere uzanan bir yolculuk bizleri bekliyor. İşçi olan babasının siyasetçiler tarafından haklarının gasp edilmesi, annenin eş cinsel oğlunu ‘ibne’ diyerek dışlaması, adamın ailesini terk ederek tek başına yaşama tutunma gayreti… oyunun belli başlı temel taşları. 

 

Oyunu yöneten Kemal Aydoğan sahneye yansıttığı görüntüler eşliğinde, boş yatakta babasıyla konuşan karakteri müthiş psikolojik açılımlara sokuyor. Boş yatak bir metaforsa, yönetmen seyirciyi yatağa yatırıp karakterle yüzleştiriyor. Asıl isyan etmesi gereken kişinin annesi olması gerekirken babasına isyan eden adamın sistem karşıtı söylemleri hariç, yazardan kaynaklı duygusal tüm tepkileri havada kalıyor. Oyun içinde doğru bir katarsis yok, ama sahnede rol yeteneğiyle muhteşem bir oyuncu var. Onur Ünsal’ ın tek başına canlandırdığı eş cinsel karakterin, Aqua’ nın  Barbie Girl şarkısını söylediği sahnede babasına isyan etmesi anlamlı, ama diğer konularda yazar boyuna hatalar yapıyor. Ünsal’ ın oyunculuk yeteneğine ilk dakikadan son dakikaya kadar hayran kaldığımı özellikle belirtmeliyim. Sahnede performansından ödün vermeden yönetmenin anlatmak istediğini cansiperane algıyla, etkileyici bir heyecanla oynayan oyuncu görevini eksiksiz yerine getiriyor. 

 

Babamı Kim Öldürdü, Moda Sahnesi’ nin sahnelediği Fransız oyunlar periyodu içinde, oyunculuk bağlamında muhteşem performansa sahip bir gösteri. Sahneden canlı yayınlanan oyunun tarihlerine Moda Sahnesi’ nin sayfasından ulaşabilirsiniz! Buradan Kültür Bakanlığı’na da bir çift söz söylemem lazım; tiyatrolarına sahip çıkmamış bir bakanlığın varlığının olması çok büyük vahim bir durum! İyi ki alternatif üretecek olanaklarımız var, yoksa ülkede tiyatro sahnesi kalmayacaktı! 

 

[email protected]

Anahtar Kelimeler: Moda Sahnesi, babamı kim öldürdü, kemal aydoğan, onur ünsal, Yaşam Kaya, Edouard Louis



0 Yorum
Hmm! Bu içeriğe henüz yorum yapılmadı, sen yazmak ister misin?
Bekle! Yorum yazmak için üye olmalısın Üye isen burayı tıkla. Üye olmak için de burayı tıkla.
Diğer Yazıları





TİYATRONLİNE

E-Bülten Üyeliği Görüş Bildir