Şöyle yazmıştık.Yirmi beş yaşlarında bir aile kızıyım..

" Şöyle yazmıştık.Yirmi beş yaşlarında bir aile kızıyım.." 

Şimdi düşünüyorum da, Oktay Arayıcı'nın "Rumuz Goncagül " adlı eseriyle ilk tanışmam, Ankara Sanat Tiyatrosu'nun İstanbul turnesine rastlar.Nesrin Kazankaya, Meral Niron,Tayfun Çorağan, Rutkay Aziz kimler yoktu ki o kadroda ? Sonra İstanbul Belediyesi Şehir Tiyatroları'nda Gül Gülgün ve Birsen Kaplangı'dan, on yıl önce  Diyarbakır Devlet Tiyatrosu ve iki ay önce de İstanbul Devlet Tiyatrosu"nun sahneye koyduğu " Rumuz Goncagül "ü izledim.Ve tabii, Türkan Şoray, Hakan Balamir, Müşfik Kenter, Altan Karındaş'lı sinema filmi versiyonunu da hatırlıyorum, şimdi.

Timur Selçuk imzalı müzikler hele, Halet Rezaki'nin şarkısı...İnsaf, Müfit, Dursun Ali, Refik Mayısoğlu, Sıtkı ve diğerleriyle aşağı yukarı kırk küsur yıllık bir tanışıklığım var neredeyse.

Geçtiğimiz hafta Ordu Büyükşehir Belediyesi Karadeniz Tiyatrosu'nun (OBBKT) 60.yaşgünü kutlaması kapsamında A.Emrah Özdilek'in yönettiği "Rumuz Goncagül'ü yeniden izleme imkanım oldu.

Yaratıcı Kadroda Zafer Bozdağ Faktörü...

" Müzikleri Zafer Bozdağ tarafından bestelenen,  oyun müzikleri, oyunun dekoru, Murat Çavuş ve Cemal Arslan’a, ışık tasarımı ise Zafer Bozdağ’a ait." 

İtiraf etmeliyim ki, fuayede oyunla ilgili bu bilgileri okurken, müzik konusunda tereddütlerim, hatta çok ciddi endişelerim vardı.Perde açılır açılmaz Zafer Bozdağ'ın müziğiyle esere kattığı, yepyeni bir sound ve dinamizmi fark ettim hemen.Zor olanı, hatta enikonu imkansız olanı başarmış, herşeyden önce "Rumuz Goncagül'e yaraşır bir müzik koymuş ortaya.Tam bir tiyatro müzisyeni olduğunu kanıtlamış.Anladığım kadarıyla, bana göre oyunla özdeşleşmiş olan " Bıktım Dünyayı Sırtımda Taşımaktan " şarkısında, Timur Selçuk'un yazdığı birkaç notayı değiştirmiş sadece, o kadar.

Bu arada hemen belirtmeliyim, oyun boyunca her sahnede, dekor, kostüm, ışık, müzik tasarımlarını gerçekleştiren yaratıcı kadronun nasıl bir özenle çalıştıkları belli oluyordu.

A.Emrah Özdilek'in dinamik, samimi, eserin tüm iletilerini doğru biçimde yansıtan ustalık katındaki rejisi elbette her türlü övgüye değerdi.Çağdaş ortaoyunu ve karikatürize tipler son derece başarılı bir biçimde seyirciye sunuldu.

Şu detayı da ilave etmek isterim, Oktay Arayıcı'nın teksti A.Emrah Özdilek'in süzgeçinden geçerek yaşayan, yaşatan bir gösteriye dönüşmüş.Dahası oyuncuların yaratıcılıklarını öne çıkaran bir reji anlayışıyla hareket etmiş A.Emrah Özdilek.Bu durum, hiç kuşkusuz, kadroyu belli bir başarı düzeyine eriştirmiş.

   Oyunculara gelince...

Ayşe Türkmen Aktaş, Gizem Altıngövde, Ömer Temiz, Cemil Gündüz, Ayfer Yağız, Furkan Dereli, Özgür Özdemir, İlker Taze, Bülent Reisoğlu'nun canlandırdıkları 
karakterlerle kurdukları duygusal bağ ve doğru özdeşim sahnede yaşananları sahici ve olabildiğince inandırıcı kılarken, inşa edilen illüzyon hiç aksaksız bir biçimde devam etti.

'İnsaf' rolünde Ayşe Türkmen Aktaş, daha ilk antresiyle oyuna mührünü basan, 'Ayşen' rolünde Ayfer Yağız, Halet Rezaki'de Cemil Gündüz ve 'Müfit' rolünde İlker Taze sergiledikleri dorukta oyunculuklarla belleklerden kolay silinmeyecek yorumlar imza atmışlar.Örneğin Ayfer Yağız doğru beden dili kullanımı, sesi, tonlamaları, tepkileriyle unutulmayacak bir kişilik yaratırken, gelecek vaad eden bir oyuncu olduğunu da gösteriyor.Hele finalde Sıtkı ve Müfit'in köçek dansları büyük beğeni topluyor ve hak ettiği alkışı alıyor.

OBBKT yapımı " Rumuz Goncagül " izlenmeli, derim.