Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuvarı Tiyatro Anasanat Dalı

İçerdekiler - Kocaeli Şehir Tiyatrosu

Baldız'a can veren Betül Çobanoğlu kötü değil, gel gelelim zihinsel içebakışını, yani bütünlüklerin zihinsel algısını bence çok daha geniş ve belirsiz birimlere göre yapmalı. Baldız'ı görme ve dokunma, işitme duyusundan çok daha az düzeyde, zihinsel içe bakışla daha kesin ve daha ayırt edilebilir nitelikte yorumlamalı...  Üstün Akmen

devamı...

Peynirli Yumurta - Kocaeli Şehir Tiyatrosu

Bir bütüne yayılamasa da yer yer oyunculukların doruk noktası olduğu gerçeği göz ardı edilemez.  Örneğin Betül Çobanoğlu’nun oyunun sonunda ağlamaklı tiradı seyircinin nefesini kesmeyi başarıyor. Diğer taraftan rolünü tam olarak benimseyememiş, oldukça çelişkili bir yorumla oyunculuğunu sergiliyor. 

Betül Çobanoğlu özü açısından oynadığı karakterin acılarıyla bizi yüzleştirememesi gelişigüzel bir yorum ve tam hesabı verilememesinden kaynaklanıyor. Epey zorlanmasına rağmen rolünü bir türlü sempatikleştiremediğini düşündüğüm Betül Çobanoğlu tüm çabalarına ve iyi niyetine rağmen görevini yerine getiremiyor. Elbette başarısız bir oyuncu değil Betül Çobanoğlu, sadece bu oyun için başarılı bir performans göstermediğini söylemek daha doğru olacaktır... İhsan Ata

devamı...

Çatışmalar - Kocaeli Şehir Tiyatrosu

Oyunun usta oyuncuları Betül Çobanoğlu, Barış Falay ve Şafak Karali başarılı performanslarının yanında birlikte iş yapmanın hazzını da sunuyorlar seyirciye. Barış Falay ve Şafak Karali ikili sahnelerinde gözlerinizi ayırmadan izleyeceğiniz bir oyunculuk performansı sunuyorlar. Ayrıca Türk tiyatrosunda absürt oyunculuk denildiğinde farklı yorumlamalara giden bir oyunculuk anlayışıyla çıkarılan karakterlere inat, olabildiğince doğal durumlarmış gibi değerlendirme yapıp karakterleri bu çerçevede yorumlamaları, durumların absürtlüğünü ve oyunculuk performanslarını ön plana çıkarmaktan geri duramıyor. Betül Çobanoğlu tek başına oynadığı iki sahnesinde başarılı ancak aynı oynuyordu. Belki karakterlerin bir ayrımı yapılabilirdi düşüncesindeyim. Barış Falay ve Şafak Karali, karakterleri bir noktada birbirinden ayırıyorlardı bu net bir şekilde göz çarpıyordu ancak Betül Çobanoğlu o noktada biraz başarısız kalmış gibi gördüm. Biten bir aşkın çatışmasını yaşayan bir kadınla kendini keşfedememiş kendi içinde çatışmalar yaşayan bir kadın çok net bir şekilde ayrılık göstermeliydi. Yinede başarılı bir iş çıkarmış. Karakterler derdini anlatıyordu. Özellikle seyircinin arasında oynadığı sahnesinde gözlerinden kendimi alamadım. Bu oyunda oynayan oyuncuların genel bir tavrımıydı bu bilmiyorum ancak ben ilk defa oyuncuların gözlerini bakışlarını kaçırmamaya çalıştım çünkü ciddi anlamda beden devinimleri bir yana gözleriyle oynuyorlardı... Alaattin Emrah Özdilek 

devamı...